Yola devam Dün akşam çok ilginç bir maç izledik. Mehmet Yozgatlı'nın golü attığı 65. dakikaya kadar F.Bahçe, sahanın tek hakimiydi. Zaten o dakikaya kadar maçın 0-0 devam etmesi bir mucizeydi. O mucizenin adı da kaleci Fevzi'ydi. İnanılmaz toplar çıkardı. Yediği golde de hatası yoktu. Sahanın yıldızıydı diyebilirim. İlk 45 dakikada F.Bahçe'nin 11 kez gol aramışlığı var. Bunlardan en önemlisi Tuncay'ın direkten dönen vuruşuydu. İkinci devreye gene F.Bahçe fırtına gibi başladı. Nobre'nin, Kemal'in, Alex'in, Tuncay'ın ve Servet'in 10 dakika içindeki gollük vuruşlarının hepsi Fevzi'nin elinde kaldı. İşin ilginç tarafı, F.Bahçe'nin attığı golden sonra oyunun hakimiyetini Malatyaspor'a bırakmasıydı. Bu nedendir bilinmez. Sezon başından beri takım, attığı golden sonra rahatlayacağına panik oluyor. Dün de böyle oldu. Bu sefer F.Bahçe kalesinde mucizeler yaşanmaya başlandı.
Dereli isyan ettirdi Daum, bütün hakimiyet takımının elindeyken, F.Bahçe sağdan soldan devamlı gelirken, golsüzlüğe çare bulabilmek için Semih'i içeri aldı. İyi oynamasına rağmen Kemal dışardaydı. Hamle doğruydu. Fakat gol de o dakikada geldi. Bu sefer F.Bahçe baskıyı bırakınca, orta sahayı güçlendirmek için Serkan'ı oyuna aldı. O ana kadar iyi mücadele eden Nobre'yi çıkardı. Semih de haliyle hücum oynamayan takım içinde fazla etkili olamadı. Çok tartışmalı pozisyonlar var. Onlar benim işim değil. Fakat hakem Selçuk Dereli'nin Malatyasporlu futbolcuların inanılmaz sert oyununa göz yummasına şaşırdım. Tribünleri isyan ettiren adam oldu. Sonuçta F.Bahçe kolay gibi görünen maçı Fevzi'nin iyi oyunuyla zor da olsa kazanmasını bildi, yoluna devam ediyor. Bu arada Alex'in attığı golde de çocuğa yüklenmek insafsızlık olur. O da ne yapsın. Önünde savunma diye bir şey yok ki. Tek başına yaptığı mücadele de işte bu kadar oldu.
