Rüzgar gibi geçti Yazımın başlığını klasikleşmiş bir eserden aldım. Gerçekten de Şampiyonlar Ligi kupası İstanbul'a rüzgar gibi geldi ve öyle de geçti. Bizim şansımızdan mıdır nedir, belki de şimdiye kadar yapılmış en heyecanlı en güzel finali izlemek kısmet oldu. Futbol garip bir oyun. Ne zaman ne olacağını kesinlikle bilemezsiniz. İşte ilk 45 dakikada Milan takımı 3-0'la içeri giriyor. Herkes maçın farklı bitmesini beklerken 90 dakika 3-3 tamamlanıyor. Şimdi biraz alaturkalık yapalım. Mesela hakem Gonzales öyle bir anda öyle bir penaltı çalmıyor ki; acaba bizde olsa adamı ne yapardık kestirmek çok güç! Skor 1-0 iken Liverpool lehine vermediği yüzde yüzlük penaltı pozisyonu dönüyor Milan'ın ikinci golü olarak kaydediliyor. Yani maç 1-1 olacakken 2- 0 oluyor. Ama hiç kimse de bir tepki yok. Milan maça oldukça avantajlı başlıyor ve ilk dakikada golü buluyor ve her şey alt üst oluyor. O golü de ölü bir vuruş organizasyonu ile buluyor. Aklıma bir senedir neredeyse ölü toptan bulduğu gollerle neredeyse suçlanan Fenerbahçe geldi. Onu da geçelim, gelelim teknik adamlara. Düşünün 3-0 yenik soyunma odasına gidiyorsunuz, ikinci yarı başlarken taktik de oyuncu da değiştirmiyorsunuz. (Sakatlanan Kewell hariç) Şimdi Türkiye'de olsa bu, Benitez asılmaz mıydı? Hele de elinde Cisse gibi bir forvet varken. Ama orada işler böyle yürümüyor. İnsanlar, "Bu adam teknik direktör falan değil" diye eleştirilmiyor. (Burada Daum'a yapıldığı gibi...) Çünkü biliyorlar ki futbolcusunu da rakip takımı da en iyi tanıyan teknik adamdır. Liverpool takımı finale gelene kadar daha çok ikinci 45 dakikada yaptığı mücadelelerle sonuca gitti. Çok iyi futbolcuları var bu doğru. Ama bir de gençlikleri var. Yaş ortalaması Milan'a göre çok daha genç. İkinci devre Gerrerd'ı çok beğendim. Baros'un da özellikle Stam'la mücadelesine bayıldım. Milan takımını zaten ezbere biliyorum. Shevchenko- Crespo forvet oynuyor. Arkalarında Kaka- Seedorf var, hangi birini tutacaksın? Bunlara saha markajı değil de adam markajı yaptırırsan felaketin olur. Erken gelen golden sonra Liverpool defansının verdiği açıkları Milan çabuk oynayarak değerlendirdi. Burada Kaka'nın hem topla çıkışları hem de vuruşları büyük etken oldu. Kısacası ilk 45 dakika Milan'ı, ikinci 45'te ise Liverpool'u seyrettik. Uzatmada atılacak golün telafisinin olmadığını bilen iki takım da temkinli oynadı. Shevchenko'nun atamadığı mı, yoksa Dudek'in kurtardığı pozisyon mu diyelim bilemiyoruz, kupanın sahibini belli etti. Aydı Dudek çıkardığı iki penaltı ile uzun yıllar sonra Liverpool'u yeniden Avrupa şampiyonu yaptı. Bunu becermekle kalmadı, bir efsaneyi futbola geri döndürmüş oldu.
